Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego
Duchowa Adopcja jest przyjęciem w modlitewną opiekę dziecka, któremu grozi śmierć w łonie matki. Modlitwą ogarniamy nie tylko poczęte dziecko, ale również jego rodziców, aby przyjęli je z miłością i dobrze wychowali.
Duchowa adopcja, wypływająca z idei miłosiernej miłości dla istoty najmniejszej i całkowicie bezbronnej, jest bezpośrednim powierzeniem Panu Bogu tego adoptowanego duchowo dziecka w modlitwie, błaganiu o zmianę myślenia jego rodziców, w prośbach, aby wypełnieni miłością nie zamykali się na nowe życie, nie bali się zubożenia tym życiem. Bo miłość, gdy się nią dzielisz, gdy nią obdarzasz jest jak chleb - takiej miłości i takiego chleba przybywa (bł. Matka Teresa z Kalkuty)
Jaki był początek?
Duchowa adopcja powstała niejako na kanwie objawień w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. Dzieło to było bliskie sercu św. Jana Pawła II, który udzielił mu swojego błogosławieństwa.
Duchowa Adopcja jest wypełnianiem Jasnogórskich Ślubów Narodu:
"Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady. Przyrzekamy Ci z oczyma utkwionymi w żłóbek betlejemski, że odtąd staniemy na straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski równie mężnie, jak nasi ojcowie walczyli o byt i wolność narodu, płacąc obficie krwią własną. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca wszelakiego życia i za najcenniejszy skarb Narodu."
Pierwszy ośrodek adopcji duchowej w Polsce powstał przy kościele Ojców Paulinów w Warszawie w roku 1987. Centrum Krzewienia Duchowej Adopcji znajduje się na Jasnej Górze. Dzieła Duchowej Adopcji można podjąć się przez uroczyste odmówienie formuły przyrzeczenia, oraz podjęcie codziennej modlitwy. Dla zapamiętania dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy.
Treść przyrzeczenia:
„Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie”. Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci. Wiedziony(a) pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, ja (N.N.), postanawiam mocno i przyrzekam, ze od dnia (...) biorę w Duchową Adopcję jedno dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome, aby przez dziewięć miesięcy, każdego dnia, modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu.
Duchowa Adopcja trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy (dziesiątki) różańca oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców.
Treść codziennej modlitwy:
Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po urodzeniu, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem/am, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj jego rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.
Jakie być mogą dodatkowe postanowienia?
Mogą to być na przykład: częsta Spowiedź i Komunia Święta, Adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym, dodatkowe modlitwy, (litanie, nowenny, koronki, jedna część różańca...).
Jakie są owoce duchowej adopcji?
Duchowa adopcja skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i post), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i seksu oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania pogłębia sens zaniedbanych praktyk ascetycznych. Może się stać czynnikiem odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w rodzinie.
Duchową Adopcję może podjąć każda osoba: osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku. Dzieci mogą ją podjąć tylko pod opieką rodziców.
Ile razy można podjąć duchową adopcję?
Wielokrotnie, pod warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań. Z tym, że za każdym razem trzeba składać przyrzeczenia.
Czy można adoptować więcej niż jedno dziecko?
Za każdym razem adoptujemy jedno dziecko. Właściwie imię adoptowanego przez nas dziecka zna tylko Bóg. Możemy jedynie ufać, że kiedyś w niebie Bóg da nam je poznać.
Skąd mogę mieć pewność, że Bóg wysłucha moje modlitwy?
Jako chrześcijanie naszą pewność opieramy na wierze we Wszechmoc i nieograniczone Miłosierdzie Boże. Bóg jest Dawcą Życia i Jego wolą jest, by każde poczęte dziecko żyło i było otoczone miłością rodziców.
Czy jest grzechem jeśli danego dnia zapomnę odmówić modlitwę?
Zapomnienie nie jest grzechem. Grzechem jest świadome i dobrowolne zlekceważenie składanego Bogu przyrzeczenia.
Co zrobić jeśli zapomnę o modlitwie?
Jeśli zapomniało się o modlitwie przez kilka dni, adopcję o ten czas należałoby przedłużyć. Jeśli nie odmawialiśmy modlitw przez czas dłuższy (np. cały tydzień) - konieczne jest ponowienie duchowej adopcji.
Czy przyrzeczenia duchowej adopcji muszą być składane w formie uroczystej, wyłącznie w kościele w obecności kapłana?
Tak powinno być, chociaż można złożyć przyrzeczenia także prywatnie
W jaki sposób można złożyć przyrzeczenia prywatne?
Odczytać formułę przyrzeczenia (najlepiej przed Krzyżem lub obrazem) i od tego momentu przez kolejnych dziewięć miesięcy odmawiać jedną dowolnie wybraną tajemnicę różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców.
Jak krzewić modlitwę duchowej adopcji?
1. pozyskać kilka osób zainteresowanych duchową adopcją,
2. uzyskać zgodę księdza na przeprowadzenie przyrzeczeń duchowej adopcji w kościele,
3. skontaktować się z ośrodkami duchowej adopcji, gdzie można uzyskać materiały, pełne informacje oraz pomoc w przeprowadzeniu przyrzeczeń.
Więcej można dowiedzieć się na www.duchowa-adopcja.pl
Duchowa adopcja, wypływająca z idei miłosiernej miłości dla istoty najmniejszej i całkowicie bezbronnej, jest bezpośrednim powierzeniem Panu Bogu tego adoptowanego duchowo dziecka w modlitwie, błaganiu o zmianę myślenia jego rodziców, w prośbach, aby wypełnieni miłością nie zamykali się na nowe życie, nie bali się zubożenia tym życiem. Bo miłość, gdy się nią dzielisz, gdy nią obdarzasz jest jak chleb - takiej miłości i takiego chleba przybywa (bł. Matka Teresa z Kalkuty)
Jaki był początek?
Duchowa adopcja powstała niejako na kanwie objawień w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. Dzieło to było bliskie sercu św. Jana Pawła II, który udzielił mu swojego błogosławieństwa.
Duchowa Adopcja jest wypełnianiem Jasnogórskich Ślubów Narodu:
"Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady. Przyrzekamy Ci z oczyma utkwionymi w żłóbek betlejemski, że odtąd staniemy na straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski równie mężnie, jak nasi ojcowie walczyli o byt i wolność narodu, płacąc obficie krwią własną. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca wszelakiego życia i za najcenniejszy skarb Narodu."
Pierwszy ośrodek adopcji duchowej w Polsce powstał przy kościele Ojców Paulinów w Warszawie w roku 1987. Centrum Krzewienia Duchowej Adopcji znajduje się na Jasnej Górze. Dzieła Duchowej Adopcji można podjąć się przez uroczyste odmówienie formuły przyrzeczenia, oraz podjęcie codziennej modlitwy. Dla zapamiętania dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy.
Treść przyrzeczenia:
„Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie”. Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci. Wiedziony(a) pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, ja (N.N.), postanawiam mocno i przyrzekam, ze od dnia (...) biorę w Duchową Adopcję jedno dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome, aby przez dziewięć miesięcy, każdego dnia, modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu.
Duchowa Adopcja trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy (dziesiątki) różańca oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców.
Treść codziennej modlitwy:
Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po urodzeniu, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem/am, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj jego rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.
Jakie być mogą dodatkowe postanowienia?
Mogą to być na przykład: częsta Spowiedź i Komunia Święta, Adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym, dodatkowe modlitwy, (litanie, nowenny, koronki, jedna część różańca...).
Jakie są owoce duchowej adopcji?
Duchowa adopcja skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i post), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i seksu oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania pogłębia sens zaniedbanych praktyk ascetycznych. Może się stać czynnikiem odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w rodzinie.
Duchową Adopcję może podjąć każda osoba: osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku. Dzieci mogą ją podjąć tylko pod opieką rodziców.
Ile razy można podjąć duchową adopcję?
Wielokrotnie, pod warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań. Z tym, że za każdym razem trzeba składać przyrzeczenia.
Czy można adoptować więcej niż jedno dziecko?
Za każdym razem adoptujemy jedno dziecko. Właściwie imię adoptowanego przez nas dziecka zna tylko Bóg. Możemy jedynie ufać, że kiedyś w niebie Bóg da nam je poznać.
Skąd mogę mieć pewność, że Bóg wysłucha moje modlitwy?
Jako chrześcijanie naszą pewność opieramy na wierze we Wszechmoc i nieograniczone Miłosierdzie Boże. Bóg jest Dawcą Życia i Jego wolą jest, by każde poczęte dziecko żyło i było otoczone miłością rodziców.
Czy jest grzechem jeśli danego dnia zapomnę odmówić modlitwę?
Zapomnienie nie jest grzechem. Grzechem jest świadome i dobrowolne zlekceważenie składanego Bogu przyrzeczenia.
Co zrobić jeśli zapomnę o modlitwie?
Jeśli zapomniało się o modlitwie przez kilka dni, adopcję o ten czas należałoby przedłużyć. Jeśli nie odmawialiśmy modlitw przez czas dłuższy (np. cały tydzień) - konieczne jest ponowienie duchowej adopcji.
Czy przyrzeczenia duchowej adopcji muszą być składane w formie uroczystej, wyłącznie w kościele w obecności kapłana?
Tak powinno być, chociaż można złożyć przyrzeczenia także prywatnie
W jaki sposób można złożyć przyrzeczenia prywatne?
Odczytać formułę przyrzeczenia (najlepiej przed Krzyżem lub obrazem) i od tego momentu przez kolejnych dziewięć miesięcy odmawiać jedną dowolnie wybraną tajemnicę różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców.
Jak krzewić modlitwę duchowej adopcji?
1. pozyskać kilka osób zainteresowanych duchową adopcją,
2. uzyskać zgodę księdza na przeprowadzenie przyrzeczeń duchowej adopcji w kościele,
3. skontaktować się z ośrodkami duchowej adopcji, gdzie można uzyskać materiały, pełne informacje oraz pomoc w przeprowadzeniu przyrzeczeń.
Więcej można dowiedzieć się na www.duchowa-adopcja.pl